Author

Rinjo Israels

Browsing

Prikkelbaar darmsyndroom

PDS, het prikkelbaar darmsyndroom werd voorheen ook spastische darm, darmvlies-onsteking, nerveuze indigestie of darm-functie aandoening genoemd. PDS is een aparte benaming. Een soort vergaarbak-diagnose omdat veel mensen met klachten aan hun spijsverteringssysteem symptomen hebben die niet aan een specifieke ziekte of aandoening voldoen. “Dan maar een prikkelbaar darm syndroom…. “

PDS is een van de meest voorkomende gastro-intestinale aandoeningen. Geschat wordt dat 10-20% van de bevolking er last van heeft. 30-50% van de verwijzingen naar een gastro-enteroloog of maagspecialist betreft, vooral vrouwen, met PDS-symptomen.

Symptomen prikkelbaar darm syndroom

  • Buikpijn, spasmen, opgeblazen gevoel onderbuik.
  • Diarree en afwisselend verstopping
  • Gas
  • Misselijkheid
  • Opgeblazen gevoel
  • Opkomend maagzuur
  • Overmatige afscheiding van slijm in de dikke darm
  • Bepaalde vormen van angst of depressie
  • Plotseling opkomende aandrang of incontinentie
  • Pijn op de borst
  • Moeite met slikken
  • Veelvuldig urineren
  • Vermoeidheid

Omdat er verschillende andere ziekten zijn die ook deze symptomen laten zien moeten deze ziekten eerst geëlimineerd worden als mogelijkheid voordat de diagnose PDS wordt gesteld.

Opmerkelijk bij PDS is het feit dat het uitsluitend een functionele verstoring is zonder duidelijk aantoonbare structurele defecten. Omdat PDS-patiënten vaak hulp zoeken en zelden worden opgenomen in een ziekenhuis kunnen de symptomen de normale dagelijkse activiteiten flink beïnvloeden.

Ziekten die op PDS gelijkende symptomen laten zien:

  • Divertikel-aandoeningen
  • Besmettelijke diarree
  • Ontstoken darm-ziekten
  • Parasieten (vooral Giardia lamblia)
  • Onvoldoende werkende Pancreas
  • Over-consumptie van voeding die interfereert met de spijsvertering (suiker en caffeïne)
  • Onbalans in de darmflora
  • Coeliakie
  • Candidiase
  • Lactose intolerantie
  • Misbruik van laxeermiddelen
  • Vastzittende ontlasting
  • Metabole ziekten zoals diabetes, hyperthyroïdie (overmatig functionerende schildklier) en nierinsufficiëntie.

Speciale laboratorium-test zoals ELISA ACT of ELISA IgE/IgG4 die verschillende immunoglobulinen detecteren zijn het best om bepaalde voedsel overgevoeligheden of intoleranties te meten. Deze test geven een beter beeld als de traditionele huid-test (allergie-test).

Als allergenen zijn gedetecteerd wordt aanbevolen om de allergenen gedurende een paar maanden te vermijden en om daarnaast zo gevarieerd mogelijk te eten. Soms moet niet alleen het allergeen vermeden worden maar ook voeding uit dezelfde (bijvoorbeeld) planten-familie.

Melk en Suiker

Lactose (melk suiker) kan een belangrijke veroorzaker van de klachten zijn. De oorzaak is het ontbreken van een enzym (lactase) dat de melksuiker kan afbreken. Er is dan geen sprake van een zuivel-allergie maar het ontbreken van een enzym. Het gedurende 2 weken vermijden van alle zuivel kan helpen om te bepalen of lactose-intolerantie een factor is. Of het nu een lactose-intolerantie is of een melk-allergie, zuivel is de oorzaak van veel spijsverteringsklachten.

Overgevoeligheden en allergieën blijken een centrale rol te spelen bij PDS. Het wordt aangetroffen bij 50 – 65% van de patiënten. De meest voorkomende allergenen zijn; zuivel, granen (vooral tarwe en maïs) Maar ook frequent aangetroffen zijn de allergenen; koffie, thee, citrus en chocolade.

Lactose is niet de enige suiker die problemen kan veroorzaken zoals PDS en diarree. Andere voeding die disachariden (gepaarde koolhydraten die gesplitst moeten worden door het lichaam) bevat zijn voor veel mensen een probleem. Onder deze suikers vallen ook maltose en sucrose. Sommige mensen hebben een probleem met fruit-suiker en dan met name uit citrus-fruit. Dit verergert symptomen zoals diarree, gas, opgeblazen gevoel. Het is aangetoond dat voeding rijk aan geraffineerde suikers bijdraagt aan PDS en aan een overgroei van bacteriën in de dunne darm, doordat de ritmische contracties in de darm, die de voedselbrij voortbewegen, worden verminderd.

Oorzaken PDS

Infecties in de dunne darm zijn een belangrijke veroorzaker van PDS. De infecties veroorzaken een hoge methaan productie wat wordt gemeten in adem-tests. Andere PDS veroorzakende factoren zijn;

Stress, hormonale veranderingen (vrouwen ervaren dit vooral voor en na hun menstruatie), voeding met te weingig vezels en infecties.

Behandeling van PDS

  1. Sluit eventuele andere onderliggende aandoeningen uit zoals Candida en parasieten.
  2. Verhoog de vezel-inname.
  3. Verminder stress.
  4. Herstel de darmflora.
  5. Elimineer voeding met allergenen.
  6. Gebruik een plantaardig supplement om het spijsverteringskanaal te ondersteunen in het herstel.

PDS – type C = constipatie

Totale lichaamsreiniging van alle organen betrokken bij de spijsvertering.

Een gezond spijsverteringssysteem ontlast zich bij 3 maaltijden per dag, 3 keer. Dus voeding in, ontlasting uit. Er is sprake van obstipatie bij minder dan 1 keer ontlasting per dag.

Dieet: eet vezelrijk, drink veel water (2 liter per dag), drink geen rode wijn (tanninen).

Lifestyle:  neem de tijd voor een toiletbezoek, zorg voor een goede houding bij het ontlasten, zet de voeten eventueel op een verhoging. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging.

Suppletie: Gebruik indien nodig een supplement met rabarber (800 mg), magnesium (500 mg), triphale (600 mg).

Probiotica 200 miljard bacterien per dag.

Ondersteuning: een complete lichaamsreiniging van alle organen betrokken bij de spijsvertering.

Dagelijks onderhoud: 50 miljard probiotica, 5 gram vezelcomplex, Omega3-vetzuren met lipase en vitamine D  2 x 1000 mg per dag. Eventueel een hoog gedoseerd enzymencomplex om opname van nutriënten te ondersteunen, 1-2 maal daags bij de maaltijd.

 

PDS – type D = diarree

Blijf voldoende water drinken. Bij diarree verliest het lichaam veel vocht.

Suppleer 2 weken met een vezel-complex (2 x 5 gram met water voor de maaltijd) en versterk de aanpak gedurende 2 weken met probiotica (50 – 200 miljard pro biotica).

Ondesteuning van het darmslijmvlies met L-glutamine, glucosamine en gamma-oryzanol.

 

Onderhoud bij PDS:

35 gram vezels per dag uit groente en fruit of 2 maal daags suppleren met een vezelcomplex (5 gram per keer).

Een hoog gedoseerd enzymencomplex 3 maal daags bij de maaltijd.

Probiotica 50 miljard bacterien per dag.

Omega3-vetzuren met lipase en vitamine D  2 x 1000 mg per dag.

Stress Neurasthenie Overspannen Burnout

Burnout

Een burnout is een conditie waarbij langdurig (meer dan 3 maanden) sprake is van overspannenheid. De oorzaken zijn vaak werk gerelateerd, een te hoge werkdruk in combinatie met een relatief te lage erkenning voor het werk. Persoonlijke eigenschappen zoals perfectionisme en een hoge plichtsgetrouwheid verhogen het risico.

Het lichaam reageert op deze langdurige stresssituatie met een hoge productie van cortisol (het anti-ontstekingshormoon), aldosteron, dhea, adrenaline en noradrenaline. Het bloedsuiker-peil stijgt, buikvet neemt toe en spiermassa neemt af. De bijnieren raken vermoeid (neurasthenie) en produceren uiteindelijk te weinig cortisol.

Een burnout uit zich vooral in vermoeidheid zelf na minimale inspanningen die niet verdwijnt door rust of ontspanning.

Burnout heeft een prevalentie van ruim 220.000 Nederlanders per jaar. (Huisarts) 2 keer zoveel bij vrouwen als mannen. Ruim 13% van alle werknemers ervaart per jaar gevoelens van vermoeidheid, leeg voelen en uitputting. 35% van het werkverzuim is stress-gerelateerd.

Symptomen burnout

Piekeren, je ongelukkig voelen, slaapstoornissen, verlies van eetlust, verlaagd libido, chaos in denken en handelen, hoofdpijn, nekpijn.

Mensen die te weinig slapen hebben een hoger BMI. Slaaptekort beïnvloedt de hormonen en stress, beiden leiden tot gewichtstoename.

Zonder interventie van buitenaf ontstaat er een risico op hartaanval, beroerte, hoge bloeddruk, diabetes T2 en het gebruik van verdovende middelen.

De huisarts adviseert consultatie bij een psycholoog, slaapmiddelen en antidepressiva. Onderzoek naar de bijnier-waarden (cortisol-niveaus) is niet standaard, de patiënt moet hier zelf op aandringen of het aanvragen bij een endocrinoloog. Echter, er is discussie over de methode van meten (meerdere keren per dag) en over de “veilige grenswaarden”.

Ondersteuning vanuit voeding en zelfzorg, naast ondersteuning van een psycholoog.

Beheers je bloedsuikerspiegel met regelmatig gezond eten. Veel groente en fruit (B-vitaminen, vitamine C en magnesium). Voeding met een lage glycemische index. Dus niet koolhydraten vermijden, maar suiker vervangen door complexe koolhydraten zoals in volle granen.

Gluten-arme voeding en het vermijden van lactose in de voeding helpt regelmatig.

Herstel de darmflora met een krachtig probioticum. Minimaal 50 miljard bacteriën uit meerdere stammen.

Suppleer essentiële vetzuren. (Omega 3 uit vis). Minimaal 1000 mg EPA/DHA per dag in een goed verteerbare vorm.

Start de ondersteuning met een reiniging van het detox-systeem.

Lifestyle

Volg de adviezen van de psycholoog. Mediteer, ontspan, doe aan yoga of zen. Beweeg, sport.

Zalm of CBD

Omega 3 uit Zalm of THC uit wiet?

Omega 3 produceert ook de ontstekingswerende endocannabinoïden

Nieuw onderzoek van McDougle D.R. et al, gepubliceerd in PNAS, toont aan dat cannabinoïden zoals in marihuana ook in het lichaam geproduceerd worden uit omega 3 vetzuren.

De THC in cannabis sativa heeft een euforisch effect maar ook ontstekingswerende effecten. De nieuwe studie toont aan dat omega 3 (EPA en DHA) via verschillende stappen ook een ontstekingswerend effect heeft maar dan zonder een euforische werking.

Het lichaam is in staat om essentiële vetzuren uit vis, vlees, eieren en noten om  te zetten in endocannabinoïden die het immuunsysteem ondersteunen. Een mogelijk nieuwe richting voor therapeutische toepassingen.

Sommige cannabinoiden binden zich aan cannabinoIden-receptoren en lokken een pijnstillende en een ontstekingswerende actie uit.

McDougle D.R. et al., Anti-inflammatory ω-3 endocannabinoid epoxides, PNAS, vol. 114 no. 30, E6034-E6043 (6 Juni 2017)