Vertering

Samenvatting Spijsvertering

Vertering van koolhydraten begint in de mond door de uitscheiding van de enzymen ptyaline en amylase uit de speekselklieren.

De voeding gaat via de slokdarm naar de maag die de voeding mengt met spijsverteringssappen waarna de bij “chyme” wordt genoemd. Pepsine en zoutzuur in de maag breken de proteïnen af.

De chyme belandt in de twaalfvingerige darm waar spijsverteringsenzymen uit de pancreas en bicarbonaat het maagzuur neutraliseren en de chyme tot kleine deeltjes afbreken. Gal uit de galblaas maakt van vet een emulsie in de dunne darm en breekt het vet af.

In de dunne darm wordt 90% van de voedingsstoffen opgenomen door het lichaam.

Na de darmklep komen de resten in de dikke darm via het opgaande, horizontale en dalende deel naar het rectum en via de anus eindigt de voeding als ontlasting.

Vloeistof en voedingsstoffen passeren de wand van de dikke darm en worden opgenomen in de bloedsomloop die alle stoffen naar de lever brengt voor verwerking en filtratie.

De dikker darm bevat 3 soorten bacteriën; goede, neutrale en slechte. Een balans van 80% goede en neutrale bacteriën versus 20% slechte bacteriën is aanbevolen om gezondheid te behouden. Deze balans ondersteunt het lichaam in een normale afvoer van vast afval. Minimaal 1 ontlasting per dag is goed, 2 tot 3 keer is beter.

Is er minder ontlasting per week dan onstaat er een proces van auto-intoxificatie; toxinen die eigenlijk uitgescheiden moeten worden, worden weer opgenomen. Er zijn verschillende methoden om het ontlasten te ondersteunen; vezels, bacteriën, minder stress, cleansen, meer water.