Tag

Slider

Browsing

Urineweg infecties

Urineweg-infecties.

Urineweg-infecties komen veel voor bij vrouwen omdat de urinewegen korter zijn. Vooral de blaas-ontsteking komt vaak voor.

Oorzaken van blaasonsteking zijn: bacterieële infectie, schimmels (candida), parasieten, dysbiose, gemeenschap, bepaalde anticonceptie, verlaagde weerstand, te laag oestrogeen gehalte (overgang), diabetes, zwangerschap of via een catheter.

Bacteriën vinden hun weg via de urinewegen naar de blaas. Voorbeelden van deze bacteriën zijn: E. coli, Staphylococcus saprophyticus, Proteus mirabelis en Klebsiela-typen.

Tip: Afvegen na het urineren altijd van voor naar achter. Dus niet andersom. Hiermee voorkom je dat je bacteriën rond de anus naar binnen veegt.

Schimmels en parasieten in de blaas zijn geen zelfzorg-indicaties.

Symptomen van blaasontsteking: aandrang, pijnlijke/brandend gevoel tijdens urineren, veelvuldig urineren, plasproblemen, bloed in de urine, sterk ruikende urine, druk of pijn in het bekken, lichte verhoging (koorts).

Als de koorts toeneemt en als er sprake is van rugpijn en bekkenpijn, benauwdheid en overgeven is sprake van een ontsteking in de nieren.

Standaardbehandeling is met antibiotica en eventueel pijnstilling. Dit bestrijdt dus geen schimmels en parasieten.

Curatief en ook preventief is het opbouwen en versterken van de vaginale flora met behulp van orale probiotica. Belangrijk hierbij is de selectie van de verschillende bacterie-stammen, de dosis en de galenische vorm: (theorie 1) de bacteriën moeten via de darmflora, door de anus richting de vagina en de urinewegen zich ontwikkelen. (theorie 2) De bacteriën in de darmflora communiceren met de flora in de vagina. 

Een combinatie met probiotica (o.a. de Gasseri bacterie) Vitamine B6 en cranberry-concentraat vind je hier.

Lees hier meer over vaginose en vaginitis.

Prikkelbaar darmsyndroom

PDS, het prikkelbaar darmsyndroom werd voorheen ook spastische darm, darmvlies-onsteking, nerveuze indigestie of darm-functie aandoening genoemd. PDS is een aparte benaming. Een soort vergaarbak-diagnose omdat veel mensen met klachten aan hun spijsverteringssysteem symptomen hebben die niet aan een specifieke ziekte of aandoening voldoen. “Dan maar een prikkelbaar darm syndroom…. “

PDS is een van de meest voorkomende gastro-intestinale aandoeningen. Geschat wordt dat 10-20% van de bevolking er last van heeft. 30-50% van de verwijzingen naar een gastro-enteroloog of maagspecialist betreft, vooral vrouwen, met PDS-symptomen.

Symptomen prikkelbaar darm syndroom

  • Buikpijn, spasmen, opgeblazen gevoel onderbuik.
  • Diarree en afwisselend verstopping
  • Gas
  • Misselijkheid
  • Opgeblazen gevoel
  • Opkomend maagzuur
  • Overmatige afscheiding van slijm in de dikke darm
  • Bepaalde vormen van angst of depressie
  • Plotseling opkomende aandrang of incontinentie
  • Pijn op de borst
  • Moeite met slikken
  • Veelvuldig urineren
  • Vermoeidheid

Omdat er verschillende andere ziekten zijn die ook deze symptomen laten zien moeten deze ziekten eerst geëlimineerd worden als mogelijkheid voordat de diagnose PDS wordt gesteld.

Opmerkelijk bij PDS is het feit dat het uitsluitend een functionele verstoring is zonder duidelijk aantoonbare structurele defecten. Omdat PDS-patiënten vaak hulp zoeken en zelden worden opgenomen in een ziekenhuis kunnen de symptomen de normale dagelijkse activiteiten flink beïnvloeden.

Ziekten die op PDS gelijkende symptomen laten zien:

  • Divertikel-aandoeningen
  • Besmettelijke diarree
  • Ontstoken darm-ziekten
  • Parasieten (vooral Giardia lamblia)
  • Onvoldoende werkende Pancreas
  • Over-consumptie van voeding die interfereert met de spijsvertering (suiker en caffeïne)
  • Onbalans in de darmflora
  • Coeliakie
  • Candidiase
  • Lactose intolerantie
  • Misbruik van laxeermiddelen
  • Vastzittende ontlasting
  • Metabole ziekten zoals diabetes, hyperthyroïdie (overmatig functionerende schildklier) en nierinsufficiëntie.

Speciale laboratorium-test zoals ELISA ACT of ELISA IgE/IgG4 die verschillende immunoglobulinen detecteren zijn het best om bepaalde voedsel overgevoeligheden of intoleranties te meten. Deze test geven een beter beeld als de traditionele huid-test (allergie-test).

Als allergenen zijn gedetecteerd wordt aanbevolen om de allergenen gedurende een paar maanden te vermijden en om daarnaast zo gevarieerd mogelijk te eten. Soms moet niet alleen het allergeen vermeden worden maar ook voeding uit dezelfde (bijvoorbeeld) planten-familie.

Melk en Suiker

Lactose (melk suiker) kan een belangrijke veroorzaker van de klachten zijn. De oorzaak is het ontbreken van een enzym (lactase) dat de melksuiker kan afbreken. Er is dan geen sprake van een zuivel-allergie maar het ontbreken van een enzym. Het gedurende 2 weken vermijden van alle zuivel kan helpen om te bepalen of lactose-intolerantie een factor is. Of het nu een lactose-intolerantie is of een melk-allergie, zuivel is de oorzaak van veel spijsverteringsklachten.

Overgevoeligheden en allergieën blijken een centrale rol te spelen bij PDS. Het wordt aangetroffen bij 50 – 65% van de patiënten. De meest voorkomende allergenen zijn; zuivel, granen (vooral tarwe en maïs) Maar ook frequent aangetroffen zijn de allergenen; koffie, thee, citrus en chocolade.

Lactose is niet de enige suiker die problemen kan veroorzaken zoals PDS en diarree. Andere voeding die disachariden (gepaarde koolhydraten die gesplitst moeten worden door het lichaam) bevat zijn voor veel mensen een probleem. Onder deze suikers vallen ook maltose en sucrose. Sommige mensen hebben een probleem met fruit-suiker en dan met name uit citrus-fruit. Dit verergert symptomen zoals diarree, gas, opgeblazen gevoel. Het is aangetoond dat voeding rijk aan geraffineerde suikers bijdraagt aan PDS en aan een overgroei van bacteriën in de dunne darm, doordat de ritmische contracties in de darm, die de voedselbrij voortbewegen, worden verminderd.

Oorzaken PDS

Infecties in de dunne darm zijn een belangrijke veroorzaker van PDS. De infecties veroorzaken een hoge methaan productie wat wordt gemeten in adem-tests. Andere PDS veroorzakende factoren zijn;

Stress, hormonale veranderingen (vrouwen ervaren dit vooral voor en na hun menstruatie), voeding met te weingig vezels en infecties.

Behandeling van PDS

  1. Sluit eventuele andere onderliggende aandoeningen uit zoals Candida en parasieten.
  2. Verhoog de vezel-inname.
  3. Verminder stress.
  4. Herstel de darmflora.
  5. Elimineer voeding met allergenen.
  6. Gebruik een plantaardig supplement om het spijsverteringskanaal te ondersteunen in het herstel.

PDS – type C = constipatie

Totale lichaamsreiniging van alle organen betrokken bij de spijsvertering.

Een gezond spijsverteringssysteem ontlast zich bij 3 maaltijden per dag, 3 keer. Dus voeding in, ontlasting uit. Er is sprake van obstipatie bij minder dan 1 keer ontlasting per dag.

Dieet: eet vezelrijk, drink veel water (2 liter per dag), drink geen rode wijn (tanninen).

Lifestyle:  neem de tijd voor een toiletbezoek, zorg voor een goede houding bij het ontlasten, zet de voeten eventueel op een verhoging. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging.

Suppletie: Gebruik indien nodig een supplement met rabarber (800 mg), magnesium (500 mg), triphale (600 mg).

Probiotica 200 miljard bacterien per dag.

Ondersteuning: een complete lichaamsreiniging van alle organen betrokken bij de spijsvertering.

Dagelijks onderhoud: 50 miljard probiotica, 5 gram vezelcomplex, Omega3-vetzuren met lipase en vitamine D  2 x 1000 mg per dag. Eventueel een hoog gedoseerd enzymencomplex om opname van nutriënten te ondersteunen, 1-2 maal daags bij de maaltijd.

 

PDS – type D = diarree

Blijf voldoende water drinken. Bij diarree verliest het lichaam veel vocht.

Suppleer 2 weken met een vezel-complex (2 x 5 gram met water voor de maaltijd) en versterk de aanpak gedurende 2 weken met probiotica (50 – 200 miljard pro biotica).

Ondesteuning van het darmslijmvlies met L-glutamine, glucosamine en gamma-oryzanol.

 

Onderhoud bij PDS:

35 gram vezels per dag uit groente en fruit of 2 maal daags suppleren met een vezelcomplex (5 gram per keer).

Een hoog gedoseerd enzymencomplex 3 maal daags bij de maaltijd.

Probiotica 50 miljard bacterien per dag.

Omega3-vetzuren met lipase en vitamine D  2 x 1000 mg per dag.

Stille ontsteking en depressie

Stille ontsteking en depressies

Een stille ontsteking is een chronische laag-gradige ontsteking in het lichaam die je niet voelt of ziet.

Als laag-gradige stille ontstekingen aanhouden kunnen zij verschillen negatieve gevolgen hebben. In feite zijn stille ontstekingen betrokken bij veel en waarschijnlijk alle chronische ziekten.

Antidepressiva met ontstekingsremmers

Een relatief nieuwe ontdekking is de rol die stille ontstekingen spelen bij mentale aandoeningen zoals depressies. Het blijkt dat depressie niet alleen maar “iets tussen de oren” is. In een studie gepubliceerd in Archives of General Psychiatry vonden de onderzoekers verhoogde waarden van CRP, het c-reactieve eiwit (c-reactive protein) een algemeen gebruikte marker voor ontstekingen. De onderzoekers concludeerden dat “verhoogde CRP-waarden geassocieerd waren aan een verhoogd risico op medisch ingrijpen bij depressie”.

De onderzoekers stelden; De resultaten van het onderzoek ondersteunen de gedachte om te interveniëren bij depressie met niet alleen antidepressiva maar om deze te combineren met onstekingsremmende medicijnen. De verwachting is dat er betere resultaten zullen ontstaan.

Symptoom of oorzaak

Maar moet er nu weer een medicijn worden toegevoegd? Of kan er ook gekeken worden naar de oorzaak? Naar het ontstaan van de ontstekingen.

Wat veroorzaakt stille ontstekingen

De oorzaak van stille ontstekingen wordt gevonden in de darmen. Dit is de belangrijkste oorsprong. De ontstekingen ontstaan of door een slecht dieet met teveel suiker en te weinig omega-3 vetten en of door dysbiose (onbalans) in de darmflora.

Een slecht dieet en een darmflora die uit balans is kunnen een onderliggende oorzaak zijn van depressies. De verbinding tussen voeding en depressie is de stille ontsteking.

Wanneer wordt de behandeling van depressie verbeterd?

Alhoewel er steeds meer en steeds vaker connecties duidelijk worden tussen het spijsverteringssysteem en de algehele gezondheid in de medische wetenschap duurt het over het algemeen 20 jaar voordat nieuwe informatie is opgenomen, geaccepteerd en toegepast.

Tot die tijd, breng zelf belans in je spijsverteringssyteem om je lichaam maar ook je geest te helpen