Diabetes (diabetes mellitus) is een metabole ziekte waarbij het lichaam te weinig insulin produceert of deze insulin niet goed gebruikt.

Insuline is een hormoon dat in de alvleesklier wordt geproduceerd. Het helpt glucose uit de bloedbaan in de lichaamsellen te brengen om daar als brandstof te dienen.

Glucose is een vorm van suiker afgebroken in de Spijsvertering. Glucose is de belangrijkste energiebron.  Bij diabetes is er teveel glucose in de bloedbaan omdat de glucose niet wordt opgenomen door de cellen.

4 Soorten diabetes;

1. Diabetes type 1, suikerziekte.

Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam de insulin producerende cellen in de alvleesklier aanvalt. Er wordt te weinig insulin geproduceerd en de glucose warden in het bloed stijgen. Diabetici type 1 hebben dagelijks een dosis insulin nodig.

2. Diabetes type 2, werd “ouderdomssuiker” genoemd.

Diabetes type kenmerkt zich doordat er voldoende insulin wordt geproduceerd maar dat het lichaam niet toestaat dat deze insuline de glucose effecief in de cel brengt. Deze vorm van diabetes wordt ook insulin resistentie genoemd.

Als een zwangere vrouw voot het eerst diabetes ontwikkeld wordt dit zwangeschaps diabetes genoemd. Het is een glucose intolerantie en lijkt daarmee op diabetes type 2.

4. Diabetes type 3, een andere naam voor de ziekte van Alzheimer.

Insuline resistentie is het belangrijkste verschijnsel bij diabetes, maar ook pre-diabetes en het metabool-syndroom. Insuline resistentie speelt een rol bij de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer. Chronisch verhoogde warden insulin in het bloed resulteren in een verminderde passage van glucose door de bloed-brein-barriere. Daarmee beïnvloedt dit het glucose metabolism in de hersenen. Glucose is de belangrijkste energie bron voor de hersencellen.

Oorzaken Diabetes type 1

Een auto-immuun respons vernietigt de beta cellen die insulin produceren.

Deze cellen kunnen ook beschadigd raken door virussen. Sommige onderzoekers geloven dat vrije radikale de beta cellen kunnen beschadigen.

Ook zijn er relaties tussen het onstaan van diabetes type 1 en nitraten zoals in gerookt en bewerkt vlees.

De consumptie van koe-melk (de melk-proteïnen) is gelinked aan een verhoogd risico op diabetes type 1.

Overgevoeligheid voor gluten en Coeliakie  kunnen ook ene rol spelen in de ontwikkeling van diabetes type 1. Uit 1 studie blijkt dat bijna de helft van de diabetici een abnormale reactive hebben op tarwe-proteïnen.

Kinderen die al jong tot een risicogroep behoren produceren al de antilichamen kenrmerkend voor diabetes type 1.

Diabetes type 1 kent ook een erfelijke factor. Bij identieke tweelingen blijkt dat als 1 persoon diabetes heeft dat 25 tot 50% van de “wederhelften” het ook heeft.

Oorzaken Diabetes type 2

Type 2 kan zich gedurende jaren langzaam en zonder symptomen ontwikkelen.

De belangrijkste voorloper van dit type is overgewicht. 80% van de mensen met type 2 heeft overgewicht. Teveel vet rond de middel (buikvet) heeft een hoger risico. Oorzaken van overgewicht kunnen ook het risico verhogen; een dieet met teveel vet en geraffineerde koolhydraten (suiker).

Enkelvoudige koolhydraten, de snelle suikers suikers verhogen het bloedsuiker. Complexe koolhydraten zoals in hele granen verlagen het bloedsuiker.

Fysieke inspanning (sport) verlaagt het risico en draagt bij aan de genezing van deze ziekte.

Blootstelling aan zware metalen, vooral arsenicum, speelt een rol in het ontstaan van type 2. Zelf blootstelling aan veilig geachte doseringen verhoogt het risico.

Toxinen en chemicaliën dragen ook bij aan het verhogen van het risico en het ontstaan van type 2; dioxine, PCB’s, BPA en POP’s (pesticiden).

Aan de basis van overgewicht en insulin-resistentie staan ontstekingen. Ontstekingsmarkers in het bloed veroorzaken insulin-resistentie. Ontstekingen ontstaan vaak in de darmen, veroorzaakt door een voedsel-overgevoeligheid, een aandoening in de Spijsvertering of een tekort aan spijsverteringsenzymen. De ontsteking vergroot de doorlaatbaarheid van de darmwand (leaky gut). De leaky gut laat teveel voedseldeeltjes, Toxinen en bacteriën toe tot de bloedstroom, wat verder in het lichaam ontstekingen kan veroorzaken.

Dysbiose, een darmflora die uit balans is, kan ook een rol spelen in het ontstaan van diabetes type 2. Uit 1 studie blijkt dat bacterieële afvalstoffen (LPS lipopolysacchariden) in het bloed insuline-resistentie kunnen veroorzaken. LPS wordt geproduceerd door pathogene bacteriën in de darmflora, vooral in combinatie met een vetrijk-dieet.

De darmflora bij patiënten met diabetes type 2 wijkt af.

Tandvleesontstekingen zijn een teken van een dysbiose in de mond. Mensen met tandvleesontstekingen hebben 2x zo hoog risico op type 2. Het lichaam reageert namelijk met een ontstekingsreactie die een insuline-resistentie veroorzaakt.  Andersom, mensen met diabetes type 2 hebben een verhoogd glucose-gehalte in hun speeksel wat leidt tot parodontale aandoeningen. Tevens kan een verhoogd glucose-gehalte in speeksel leiden tot een orale candida overgroei.

Slaap-tekort kan leiden tot insuline-resistentie of verminderde glucose-tolerantie.

Stress leidt tot de aanmaak van specifieke hormonen die het bloedsuiker verhogen. Gezonden mensen hebben behoefte aan meer glucose in hun bloed bij stress. Maar als het bloedsuiker al hoog is, is de stijging ervan door stress ongewenst.

De erfelijke factor bij diabetes type 2 is sterker als bij type 1. Bij type 2 hebben 69 tot 75% van de tweelingen beiden diabetes type 2.

Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte die vraagt om medicijnen en specialistische zorg.

Diabetes type 2 is een conditie die kan worden teruggedraaid.

Kritieke fase: Totale lichaamsreiniging 30 dagen gevolgd door een gerichte lever-reiniging van 30 dagen. Tijdens deze 60 dagen 200 miljard probiotica per dag. Eventueel suppletie met 200 mcg chroom-picolinaat per dag.

Ondersteuning: Complete lever-reiniging en dagelijkse suppletie met vitamine D3 (1000 tot 5000 eenheden) per dag.

Dagelijks: 35 gram vezels per dag uit groente en fruit of 2 maal daags suppleren met een vezelcomplex (5 gram per keer).  Een hoog gedoseerd enzymencomplex 3 maal daags bij de maaltijd. Probiotica 2 maal daags 50 miljard bacterien per dag. Omega3-vetzuren met lipase en vitamine D  1 x 2000 mg per dag. Eventueel; suppletie met een vitaminen-B-complex (50 mg)